تاثیر تنش رطوبتی در دو روش کاشت هیرم کاری و خشکه کاری در اوایل فصل بر عملکرد پنبه
کد مقاله : 1020-NCCOTTON
نویسندگان:
محمد حسین رحیمیان *
عصو هیئت علمی/مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان حقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد ایران
چکیده مقاله:
بمنظور بررسی اثرات تاخیر در اولین آبیاری بعد از سبز شدن بر عملکرد وش، خصوصیات کیفی الیاف و همچنین انتخاب بهترین روش کاشت و افزایش کارآیی مصرف آب، این آزمایش بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و در یک خاک با بافت سیلتی لوم طی دو سال در منطقه کاشمر اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل روش کاشت (هیرم کاری و خشکه کاری) در کرتهای اصلی و تاخیر در اولین آبیاری در سال اول (70، 140، 210 و 280) و در سال دوم (80، 160، 240، 320، 400 و 480 میلیمتر تبخیر تجمعی) در کرتهای فرعی بود. نتایج نشان داد که بین دو روش کاشت از نظر عملکرد تفاوتی وجود ندارد. اما بین تیمارهای تاخیر در اولین آبیاری اختلاف معنی داری (سال اول P<0.05 و سال دوم P<0.01) مشاهده گردید. تاخیر در اولین آبیاری تا 280 میلیمتر تبخیر در سال اول و در هر دو روش کاشت، عملکرد وش کارآئی مصرف آب، زود رسی و تعداد شاخه های زایا در گیاه را افزایش داد. اما تعداد شاخه های رویا در این تیمارها کاهش یافت، همچنین در سال دوم عملکرد وش، شاخص برداشت و کارآئی مصرف آب در تیمار تاخیر در اولین آبیاری تا 320 میلیمتر تبخیر افزایش یافت. خصوصیات کیفی الیاف مورد مطالعه شامل طول، ظرافت، درصد کشش و درصد کیل در هر دو روش کاشت در تیمارهای تبخیر در آبیاری تفاوت معنی داری نداشتند. افزایش عملکرد وش در تیمارهای کم آبیاری احتمالا بدلیل افزایش شاخص برداشت در اثر کاهش ارتفاع گیاه و افزایش تعداد قوزه در پی تنش خفیف رطوبتی می باشد. بطور کلی نتایج دو ساله این آزمایش نشان داد که تاخیر در اولین ابیاری بعد از سبز شدن تا 320 میلیمتر تبخیر از طشت بطور معنی داری باعث افزایش عملکرد وش می شود.
کلیدواژه ها:
پنبه، هیرم کاری ،خشکه کاری، تنش رطوبتی،عملکرد
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
اولــیـن هـمـایـش مـلــی علمـی ترویجـی یافته های کاربـردی پنبه | بشرویه - دی 98