تاثیر آبیاری تکمیلی بر بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه
کد مقاله : 1024-NCCOTTON
نویسندگان
فاطمه آزاد دیسفانی *1، برهان سهرابی2
1بخش تحقیقات گیاهپزشکی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
2هیات علمی موسسه تحقیقات پنبه کشور
چکیده مقاله
در سال های اخیر، به دلیل افزایش مشکلات ناشی از خشک‌سالی، آبیاری تکمیلی مزارع پنبه در مناطق دیم استان گلستان مورد توجه قرار گرفته است. بیماری پژمردگی ورتیسلیومی با عامل قارچی Verticillium dahliae یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده کاشت ارقام پر محصول و حساس به این بیماری می‌باشند. این تحقیق به عنوان اولین پژوهش آبیاری در ایستگاه تحقیقات پنبه کارکنده به منظور بررسی اثرات آبیاری تکمیلی بر بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه اجرا گردید. شش تیمار زمان انجام آبیاری شامل: سطح دیم، یک آبیاری پس از کاشت، یک آبیاری فقط در مرحله شروع گل‌دهی، یک آبیاری در سه هفته پس از شروع گل‌دهی، دو بار آبیاری (در مرحله شروع گل‌دهی - سه هفته پس از شروع گلدهی) و آبیاری بر اساس کمبود رطوبت خاک از بدو کاشت تا اول شهریور، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و دو سال مقایسه شدند. یادداشت‌برداری بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه رقم گلستان چهار ماه بعد از کاشت، با حذف نیم متر از ابتدا و انتهای هر خط به عنوان حاشیه انجام شد. سپـس درصد شاخص بیمـاری (DI) با استـفـاده از فرمول مربوطه محاسبه شد. نتایج آزمایش نشان داد اعمال یک آبیاری پس از کاشت با میزان 75/43 درصد، بیماری کمتری را نسبت به دیگر تیمارها داشته است. تیمار دیم نیز بعد از این تیمار کمترین میزان بیماری (42/45%) را نشان داد. اعمال تیمار آبیاری بر اساس کمبود رطوبت خاک نیز باعث بروز بیشترین میزان بیماری با 25/61 درصد گردید.
کلیدواژه ها
پنبه دیم، رقم گلستان، شاخص بیماری، کم آبیاری.
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است