| مروری بر اهمیت نماتدهای انگل گیاهی در زراعت پنبه |
| کد مقاله : 1026-NCCOTTON |
| نویسندگان |
|
فاطمه آزاد دیسفانی * بخش تحقیقات گیاهپزشکی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران |
| چکیده مقاله |
| نماتدهای انگل گیاهی نقش مهمی در کاهش تولید محصولات کشاورزی هم‌چون سایر عوامل بیماری‌زای گیاهی را دارند. نماتدها موجوداتی اکثرا کرمی شکل می‌باشند که تقریبا در تمام خاک‌های زراعی از جمله زراعت پنبه وجود دارند و از ریشه گیاه تغذیه می‌نمایند و با استالیت خود سبب زخم و صدمه به ریشه پنبه می‌شوند. بافت سبک (شنی) تا نیمه سبک خاک مزارع فعالیت نماتد را سرعت می‌بخشد. نماتدها معمولا در عمق 5-30 سانتی‌متری خاک بیشترین فعالیت را دارند. علاوه بر خسارت مستقیم ناشی از حمله این موجودات که با نشانه‌هایی چون گال روی ریشه، پژمردگی و کوتولگی، زردی، پیچیدگی برگ، زخم روی ریشه پنبه، ضخیم‌شدن ریشه‌ها و کاهش ریشه‌های فرعی همراه است، نقش آنها در بیماری‌های ترکیبی و تشدید علائم سایر بیماری‌های پنبه بخصوص پژمردگی فوزاریومی و ورتیسیلیومی به اثبات رسیده است. تحقیقات نشان داده است شدت پژمردگی پنبه ناشی از Verticillium dahliae به وسیله نماتدهای Meloidogyne incognita، Rotylenchus reniformis و Belonolaimus gracilis و Pratylenchus spp. افزایش می‌یابد. نماتد Pratylenchus طول دوره نهفتگی قارچ Verticillium را کوتاه می‌کند و میزان وقوع و شدت بیماری پژمردگی را نیز افزایش می‌دهد. بر اساس تحقیقات انجام شده در ایران جنس‌ها و گونه‌های نماتد انگل متعددی از خاک مزارع پنبه شناسایی و معرفی شده‌اند که با توجه به میزان جمعیت، نوع خسارت و همچنین از نظر اقتصادی، نماتدهای زخم ریشه (Pratylenchus thornei و P. neglectus) از نماتدهای مهم خاک مزارع پنبه بوده و از اهمیت بالایی برخوردار هستند. |
| کلیدواژه ها |
| پژمردگی ورتیسیلیومی، زردی، زخم ریشه، نماتد. |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |