اثر روشهای مختلف خاکورزی بر بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه در کاشت دوم |
کد مقاله : 1040-NCCOTTON |
نویسندگان |
فاطمه آزاد دیسفانی *1، عبدالقدیر قجری2 1بخش تحقیقات گیاهپزشکی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران 2موسسه تحقیقات پنبه کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران |
چکیده مقاله |
استفاده از روشهای کم خاکورزی جزو اولویتهای تحقیقاتی دنیا میباشد. این سیستمها در مقایسه با سیستمهای خاکورزی مرسوم، نیاز به نیروی کار کمتر، نیاز به سرمایهگذاری کمتر در ماشین آلات، افزایش ذخیره رطوبتی و مواد آلی خاک را به دنبال دارد. از آنجا که روش خاکورزی حفاظتی بویژه خاکورزی حداقل و بدون خاکورزی موجب صرفهجویی در وقت و هزینه مربوط به خاکورزی میگردد و به زمان و کارکمتری نیاز دارد. لذا تحقیقی به منظور بررسی اثرات روشهای خاکورزی بر بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه به منظور تسریع در کاشت و استفاده از وقت و کاهش هزینههای تولید در کاشت دوم انجام شد. این آزمایش در قالب کرت نواری (استریپ پلات) با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات پنبه کارکنده (کردکوی) به مدت دو سال اجرا گردید. تیمار اصلی این آزمایش شامل سه محصول زمستانه گندم، کلزا و باقلا بود و فاکتور فرعی شامل شخم و دیسک، دیسک، خاکورزی نواری، خاکورزی دوار و بدون شخم بود. نتایج مقایسه میانگین بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه رقم پنبه ارمغان نشان داد تیمار کاشت بعد از باقلا بیشترین و تیمار کاشت در بقایا گندم کمترین شاخص بیماری را داشتند. بین تیمارهای مختلف خاکورزی کمترین درصد بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی پنبه متعلق به تیمار خاکورزی نواری بود. هر چند بین تیمارهای مختلف خاکورزی از نظر شاخص بیماری تفاوت آماری معنیداری وجود نداشت. |
کلیدواژه ها |
خاکورزی حفاظتی، رقم ارمغان، شاخص بیماری، گندم. |
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |