بررسی تاثیر کاربرد نفتالین استیک اسید بر بهبود عملکرد و اجزاء عملکرد پنبه در شرایط تنش خشکی
کد مقاله : 1060-NCCOTTON
نویسندگان
حمید رضا مهرآبادی *
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
چکیده مقاله
وقوع دوره های تنش در طی مرحله گلدهی و غوزه بندی پنبه بشدت منجر به ریزش غوزه ها و کاهش عملکرد پنبه می گردد. از آنجائیکه ریزش غوزه در پنبه یک پدیده فیزیولوژیک محسوب شده و تحت کنترل هورمون ها قراردارد، کاربرد مصنوعی هورمون های کاهش دهنده ریزش می تواند موجب افزایش عملکرد شود. به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف نفتالین استیک اسید در شرایط مختلف رطوبتی خاک این بررسی طی دو سال(1382 و 1384) در ایستگاه تحقیقات پنبه کاشمر به مرحله اجرا درآمد. طرح آماری مورد استفاده، آزمایش کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بود که در آن دور آبیاری (با فاصله های 8 روز، 12روز و 16روز) در کرت های اصلی و غلظت های مختلف نفتالین استیک اسید (40،30،0 و 50 پی پی ام) به عنوان عامل فرعی منظور شد. نتایج حاکی از کاهش معنی دار تعداد غوزه به عنوان مهمترین جزء موثر بر عملکرد بدنبال کاهش سطح رطوبتی خاک بود. علاوه بر این، نتایج بدست آمده حاکی از تاثیر مثبت کاربرد نفتالین استیک اسید بویژه درسطوح 40 و50 پی پی ام بر افزایش وزن غوزه و عملکرد وش، همچنین کاهش درصد ریزش غوزه بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد محلول پاشی با غلظت 40 پی پی ام نفتالین استیک اسید در دورهای آبیاری هر 8 روز، 12 روز و 16 روز سبب افزایش غیر معنی دار عملکرد به ترتیب به میزان 2/21% ، 5/16% و پایین ترین میزان کاهش عملکرد (3%) گردید. نتایج همچنین نشان داد بهترین نتیجه از محلول پاشی نفتالین استیک اسید، زمانی است که گیاه پنبه در معرض تنش طولانی مدت خشکی قرار نگرفته باشد.
کلیدواژه ها
عملکرد پنبه، درصد ریزش غوزه، نفتالین استیک اسید، تنش خشکی
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است