ارزیابی تأثیر اسموهیدروپرایمینگ بذر بر شاخصه های جوانه زنی و رشد گیاهچه پنبه تحت تنش خشکی
کد مقاله : 1062-NCCOTTON
نویسندگان
حمید رضا مهرآبادی *
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
چکیده مقاله
به منظور بررسی اثر اسموهیدروپرایمینگ بذر بر جوانه زنی و رشد گیاهچه پنبه در شرایط تنش خشکی، بذور پنبه با استفاده از آب مقطر (هیدروپرایمینگ) و پلی اتیلن گلایکول 6000 در پتانسیل های 2- ،4- و 6- و 8- بار (اسموپرایمینگ) به همراه بذور شاهد در معرض پنج سطح پتانسیل اسمزی (صفر، 2-، 4-، 6- و 8- بار) محیط کاشت بذور قرار گرفتند. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد هیدروپرایمینگ بذر پنبه بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی و همچنین وزن خشک گیاهچه را در تمامی پتانسیل های اسمزی (بجز 4- بار) در مقایسه با شاهد ایجاد نمود. آزمایش گلدانی با استفاده از بذرهای شاهد (بدون پیش تیمار) و پیش تیمار شده با استفاده از آب مقطر (هیدروپرایم) و نیز پلی اتیلن گلایکول در سطح 2-، 4-، و 6- بار در سه سطح تنش آبی: 30، 60 و90 درصد ظرفیت زراعی با استفاده از گلدان های با حجم دو لیتر در محل ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کاشمر انجام شد. نتایج نشان داد تیمارهای اسمو و هیدروپرایمینگ بذر پنبه، سبب افزایش معنی دار ارتفاع گیاهچه، سطح برگ، وزن خشک بخش هوایی و ریشه نسبت به شاهد شد. تنش خشکی در تیمارهای 30 و60 درصد ظرفیت زراعی موجب کاهش سطح برگ و ارتفاع گیاهچه شد. با این وجود پیش تیمار بذر و بویژه تیمار هیدروپرایم سبب شد تا مقادیر کاهش پارامترهای فوق الذکر در مقایسه با شاهد بطور معنی داری کمتر باشد.
کلیدواژه ها
پلی اتیلن گلایکول، پیش تیمار بذر، تنش خشکی، گوسیپیوم هیرستوم
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است