| بررسی مدیریت بهینه آبیاری دو رقم پنبه در اصفهان |
| کد مقاله : 1064-NCCOTTON |
| نویسندگان |
|
محسن دهقانی1، مجید جعفرآقایی *2 1مربی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان 2مرکز تحقیقات وآموزش کشاورزی ومنابع طبیعی اصفهان-ایران |
| چکیده مقاله |
| چکیده: مدیریت بهینه آبیاری یکی از روشهای افزایش بهره‌وری آب در بخش کشاورزی است. این تحقیق درایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد به مدت دو سال و به صورت کرت‌های یکبار خرد شده و در قالب بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. در این آزمایش 6 تیمار آبیاری براساس تبخیر از تشتک تبخیر در سه دوره رشد پنبه به عنوان عامل اصلی و دو رقم پنبه به نامهایB557 و تابلادیلا به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که رژیم های آبیاری و ارقام فقط بر عملکرد چین اول تأثیر معنی دار داشته ولی بر عملکرد کل، متوسط وزن ده غوزه، تعداد بوته سبز شده و تعداد غوزه در بوته بی‌تأثیر بوده است. بنابر نتایج بدست آمده تیمار آبیاری پس از (150-70-150) میلیمتر تبخیر از تشتک و رقم B-557 در شرایط کمبود آب و در شرایط فراهم بودن آب تیمار آبیاری پس از (110- 70-150) میلیمتر تبخیر از تشتک برای هر دو رقم قابل توصیه می باشد. تیمارهایی که در مرحله رویشی تحت تنش رطوبتی بودند و در مرحله گل دهی تحت تأثیر رطوبت مناسب یا بدون تنش رطوبتی قرار داشتند بالاترین میزان وش در چین اول را تولید کردند و تیمارهایی که در اوایل فصل رشد و به دنبال آن در دوره گل دهی نیز تحت تأثیر رژیم رطوبتی مناسب و یا فراوانی رطوبت بودند کمترین میزان وش را در چین اول تولید کردند. کمترین میزان وش در این چین مربوط به تیمار(90-70-110) میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر بود که در سراسر فصل تحت تأثیر رژیم رطوبتی فراوان بوده است. تیمار(150-70-150) با متوسط عملکرد 5113 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد و متوسط وزن ده غوزه را به خود اختصاص داده است و تأثیر متوسط وزن ده غوزه و نقش آن را در میزان عملکرد در این تیمار آبیاری نشان می دهد. همچنین مقایسه میانگین ها نشان داد که رقم B-557 در چین اول نسبت به رقم تابلادیلا برتری داشته که نشان از زودرس تر بودن این رقم نسبت به رقم تابلادیلا می باشد. |
| کلیدواژه ها |
| پنبه، رژیم آبیاری، عملکرد |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |