بررسی تأثیر نشاکاری بر صرفه جویی آب مصرفی و کارایی آب آبیاری پنبه
کد مقاله : 1065-NCCOTTON
نویسندگان:
محسن دهقانی1، مجید جعفرآقایی *2
1مربی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
2مرکز تحقیقات وآموزش کشاورزی ومنابع طبیعی اصفهان-ایران
چکیده مقاله:
چکیده:
با توجه به محدودیت منابع آب در بیشتر مناطق کشور از جمله استان اصفهان که در آن کشت پنبه انجام می‌گیرد و تقارن زمانی کشت پنبه با دورة حساس رشد غلات می‌باشد، ابداع و استفاده از تکنیک‌هایی که بتوان تا حد امکان از منابع موجود حداکثر استفاده را نمود، ضرورت می‌یابد. به منظور بررسی تأثیر دو روش آبیاری کرتی و جویچه‌ای بر عملکرد و برخی اجزای عملکرد پنبه و همچنین تأثیر کشت نشایی و انتقال آن به زمین اصلی آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و درایستگاه تحقیقات کشاورزی رودشت به مدت دو سال اجرا گردید. آبیاری کرتی و جویچه ای به عنوان عامل اصلی و چهار زمان کاشت بذر و انتقال نشاء به زمین اصلی در زمانهای 20 ،30 و40 روز پس از کاشت بذور در گلدان های کاغذی به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد روش آبیاری بر وزن ده غوزه و کارآیی مصرف آب آبیاری در سطح 5 درصد و بر آب مصرفی در سطح یک درصد دارای اختلاف معنی دار است. همچنین تاریخ کاشت بر آب مصرفی، عملکرد وش، کارآیی مصرف آب آبیاری، تعداد غوزه در بوته و وزن ده غوزه در سطح یک درصد دارای اختلاف معنی دار است. در مجموع می توان گفت در آبیاری به روش جویچه ای در مقایسه با آبیاری به روش کرتی حدودِِ 11 درصد آب کمتری مصرف شده است. همچنین در صورت عدم امکان کشت به موقع پنبه در زمین می‌توان آن را در خزانه کشت نمود، و پس از 20 روز نشائ آنرا را به زمین انتقال داد.
کلیدواژه ها:
پنبه، آبیاری کرتی، آبیاری جویچه ای، نشاءکاری.
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
اولــیـن هـمـایـش مـلــی علمـی ترویجـی یافته های کاربـردی پنبه | بشرویه - دی 98