مقایسه ارقام و لاین‌های پنبه در دو شرایط آبیاری
کد مقاله : 1106-NCCOTTON
نویسندگان:
مسعود اسکندری تربقان *1، خسن نجار2، مهرنوش اسکندری تربقان2
1مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، مشهد، ایران.
2ایستگاه تحقیقات کشاورزی کاشمر
چکیده مقاله:
در کشور ما، بیشترین سطح زیر کشت پنبه در استان خراسان رضوی است. در مناطق زیادی از پنبه کاری این استان هنوز هم به واسطه آب و خاک شور و شرایط خاص منطقه پنبه‌های بومی ایران یا همان دیپلوئیدها Gossypium herbaseum L. کشت می‌شوند. به منظور مقایسه ارقام و لاین‌های پنبه، لاین‌های امید بخش بومی انتخابی از دورگ‌های بین گونه‌ای دیپلوئید حاصل از تلاقی گونه‌های هرباسئوم و آربارئوم شامل سه هیبرید دیپلوئید بین گونه‌ای به همراه دو شاهد دیپلوئید در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو منطقه از استان خراسان رضوی (کاشمر و فیض آباد) برای دو سال کشت شدند. تجزیه مرکب نشان داد که لاین‌های تحت بررسی یعنی تیمارهای شماره یک (11-92-KD) با 02/58 درصد، شماره سه (19-92-KD) با 92/57 درصد و تیمار شماره دو (17-92-KD) با 94/56% بیشترین درصد زودرسی را داشتند و نسبت به دو شاهد آزمایش، برتر بودند. در بین سه لاین مورد آزمایش، لاین شماره دو (17-92-KD) با میانگین 03/1 تن در هکتار محصول بیشتری تولید کرد. همچنین، لاین شماره دو (17-92-KD) به ترتیب با میانگین 1/20 و 1/19 عدد، بیشترین تعداد شاخه زایا و غوزه باز را در بین لاین‌های دیپلوئید تولید کرد.
کلیدواژه ها:
ارقام بومی، دیپلوئید، زودرسی، غوزه.
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
اولــیـن هـمـایـش مـلــی علمـی ترویجـی یافته های کاربـردی پنبه | بشرویه - دی 98