| دانش کنونی کنترل جمعیت کنه تارتن پنبه در ایران |
| کد مقاله : 1140-NCCOTTON |
| نویسندگان |
|
هاشم کمالی * مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی |
| چکیده مقاله |
| کنه های تارعنکبوتی، گسترده ترین و مهم ترین کنه های گیاهی هستند که در سراسر جهان در مناطق معتدل و نیمه گرمسیری که اغلب دارای شرایط اقلیمی گرم و خشک می باشند بر روی محصولات زراعی، باغی، گلخانه ای و گیاهان منابع طبیعی یافت می شوند. دو گونه کنه تارتن یا دولکه ای Tetranychus urticae Koch و T.turkestani U & N از آفات مهم مناطق پنبه کاری ایران می باشند. چرخه زندگی این آفت در دمای 20 درجه سانتیگراد 17 روز و در دمای 30 درجه 12 روز تکمیل می گردد و در صورت وجود شرایط مطلوب قادر است تا 20 نسل در سال ایجاد نماید. با توجه به کند رشد بودن گیاه پنبه این آفت فرصت بیشتری را روی برگهای میزبان سپری کرده و جمعیت آن قادر است حالت طغیانی به خود بگیرد. آلودگی مزارع پنبه به این کنه از حواشی مزرعه در اوایل تابستان از روی برگهای مسن ترآغاز می شود. انتشار آلودگی توسط نوزادان و افراد نابالغ کنه، توسط باد و در تماس بودن بوته های آلوده با سالم، اتفاق می افتد. علائم وجود آفت و خسارت، در ابتدا همراه با مشاهده لکه های سفید و پراکنده درسطح برگها بوده که در آخر فصل رویش به سوختگی و خشکیدگی برگ، ریزش گل و مرگ بوته ختم می گردد. متاسفانه، اکثر کشاورزان پس از ایجاد خسارت و مشاهده علائم آن، اقدام به کنترل شیمیایی علیه این آفت می نمایند که نتایج آن منجر به افزایش هزینه های تولید، از بین رفتن موجودات مفید مزرعه، ایجاد لکه های سوختگی، بروز آفات ثانویه و آلودگی محیط زیست را به دنبال دارد. استفاده از روشهای کنترل غیر شیمیایی شامل جمع آوری بقایای گیاهی، شخم زمستانه، یخاب، رعایت تاریخ کاشت، کاشت ارقام توصیه شده، وجین علفهای هرز بویژه گیاه گاو پنبه و تنک کردن بوته های آلوده به کنه در ابتدای شیوع آلودگی باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد. در صورت نیاز به استفاده از آفت کش علیه این آفت، توصیه می گردد با کارشناسان کشاورزی مشورت موثر تری صورت پذیرد. |
| کلیدواژه ها |
| پنبه، کنه تارتن، آفت کش، کنه کش |
| وضعیت: چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |